บทที่ 7

ค่ะ

พอได้ยินดังนั้น อาร์เธอร์ก็โอบกอดโคลอี้ไว้แน่น

เขารู้อยู่แล้ว—เธอรักเขามากเกินกว่าที่สุดท้ายจะไม่ยอมใจอ่อนเพื่อเขา

วินาทีต่อมา โคลอี้ก็ผลักเขาออกไปอย่างแรงแล้วจ้องมองเขา ใบหน้าของเธอซีดเผือดราวกับดอกกุหลาบที่เหี่ยวเฉา "แต่ฉันจะไม่ทำ"

"โคลอี้ ตอนนั้นเธอยังยอมเจ็บหนักเพื่อฉันได้เลย แล้วทำไมตอน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ